برای اولین بار نتونستم نیم ساعت قبل از شروع کار به سالن برسم! دوان دوان به سمت سالن دویدم و فکر می کردم الانه که بلیطم کنسل بشه! ولی نخیر! نمایش ساعت 8 و نیم یا شاید کمی دیر تر شروع شد. حق رو به گروه نمایشی میدم چون متاسفانه اکثر تماشاچیان خیلی دیر اومدن و دیر اومدن تماشاگر باعث تاخیر در کار شده بود. کاملا معلوم بود که تیم اجرایی کار خیلی زود تر از این ها آماده ی اجراست. امیدوارم دوستان تماشاچی وقت شناس تر بشن (از جمله خودم که امیدوارم دیگه مثل این کار تاخیر نداشته باشم)

اما در مورد خود کار . . . چی میشه گفت به جز تقدیر و تشکر از بازی های قوی، به خصوص بانو پانته آ بهرام. قبلا هم گفته بودم وقتی یه تیم نمایشی کاملاً حرفه ای باشن از همون شب اول اجرا انتظار یه کار درخشان هست که در این کار هم شاهدش بودیم. متاسفانه اجرای ده سال پیش رو ندیدم و الان به شدت افسوسش رو می خورم. خیلی دوست دارم ببینم احمد ساعتچیان حسن شکلک رو چه طور بازی کرده؟ اصلا به تیپ و قیافه اش نمی خوره بر عکس امیر جعفری که از این تیپ نقش ها دو سه باری بازی کرده ولی ساعتچیان همیشه موقر و متشخص چه طور از پس این بازی بر اومده؟! البته مرد بالشتی رو هم بازی کرده بود امسال ساعتچیان که اونم متاسفانه من ندیدم. در توانایی بازی احمد ساعتچیان کوچکترین تردیدی ندارم و میدونم حتما به بهترین شکل از پس کار بر اومده.

به هر حال کار فوق العاده بود. در ادامه ی اجرا ها حتما در مورد قصه ی کار بیشتر خواهم نوشت.