کارگردانی خوب این نمایش نه در سالن که در راهروی ورودیه به سالن وقتی من داشتم اعتراضم رو در تاخیرِ اجرا به مسیولین میگفتم خودش را به من نشان داد ...چه مرد نازنین و مدیر و کاربلدی هستند اقای مرادی
شکلاتی را به من پیشکش کردند و گفتند آمدی که لذت ببری .... ترافیک باعث ماجراست و بقیه صحبتها ...با این حجم از توجه و درک شدن توسط ایشان وارد سالن شدم.
در سالن سجاد افشاریانی را دیدم در نقش کیت که تقریبا شبیه همیشه خوب اما کمی ارامتر و درونگراتر بود در اجرا و اکتهایش.
بانوی هنرمندی را دیدم که بازی درجه یک و درخشان و عمیقی را در چهره خود نشانده بود و حرکاتش همه دلنشین ....چقدر خوووووب بودید خانوم اسدی
و اجرای ساده و کمرنگ هنرپیشه دیگر( اقای خاکزاد ) که بد هم نبود.
متن و اجرا با هم همخوانی داشت و جلو و عقب نبود اما متفاوت با ساختار یک نمایشنامه کلاسیک.. با این حال در این متن میشود قصه را منسجم تعریف کرد و این خیلی ... دیدن ادامه ›› برام خوبه
من کلا در نوشته های جناب افشاریان بیشتر دیالوگها و آن های خوب نمایش رو دوست دارم و سیری که در ادم اتفاق میفته و یک سری افکار و ارا که به تضارب گذاشته میشود.
مرگ و زندگی، جنگ و صلح، وطن و مهاجرت، سکون و حرکت، تصور و تصدیق، واقعیت و خیال....و نمکی که چاشنی کار میشه.
من در کل بیشتر از نمایش لذت بردم و کمتر منتظر ساعت بودم چون در هر لحظه و هر دیالوگ متمرکز بودم، ولی دلم هم نمیخواست بیشتر طولانی بشه...
با این توضیحات امیدوارم کمکی برای دیدن و ندیدن نمایش کرده باشم
تصمیم با شماست.

در مورد صدا یه جاهایی برای منم نبود و نشنیدم اما خیلی لحظات کلیدی نبود برام. تشکر ویژه از خانوم عکاسی که اصلا مزاحمت ایجاد نکرد با اینکه جلوم بود.

پیشکش درود و سپاس به عوامل نمایش تنهایی و تن هایی وطن هایی