درود بر جناب دکتر امینی ، استاد جبلی و اعضای محترم نمایش سوسمار
سوسمار مرا به یاد نمایش کرگدن اوژن یونسکو انداخت با این تفاوت که انگار وقتی این نمایش به پایان میرسد کرگدن آغاز می شود به عبارتی سوسمار همان کرگدنها میشوند در شهر، و آن اتفاقات را رقم می زنند. موضوع استحاله شدن انسان در دنیای مدرن و تاثیر تکنولوژی میتوانست در این اثر، نمایش را برایمان تفکر برانگیزتر کند و ما بیشتر با کاراکترها که انگار در دنیای دورتری از ما بودند همزادپنداری کنیم و درکشان کنیم.
نمیدانم چرا دلم میخواست در این نمایش بیشتر فانتزی میدیدم ، بیشتر موقعیتهای گروتسک میدیدم ، بیشتر سوسمار میدیدم و بیشتر عشق میدیدم مثل عشق برانژه در کرگدن.
در پایان یک خداقوت جانانه باید گفت به همه عوامل نمایش سوسمار که صادقانه نمایشی تفکر برانگیز را به صحنه برده اند.
و همچنین به کارگردان اثر دکتر امینی که کارهایشان همیشه حرفهایی برای گفتن دارند و استاد جبلی که بخش زیادی از خاطرات کودکی و نوجوانی ما با آثارشان همراه بود