در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال | سیده زهرا غیاثیان: پنجاه کارگردان کلیدی تآتر قرن بیستم 30- جوآن آکالایتیس( 1939) ج
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 02:56:53
پنجاه کارگردان کلیدی تآتر قرن بیستم

30- جوآن آکالایتیس( 1939)

جوآن یکی از نوآورترین وجنجال برانگیزترین کارگردانان تآتر آمریکا ست که آثارش متن های تآتری اوریجینال تا تفسیرهای بحث برانگیز از نمایشنامه های کلاسیک را در بر می گیرد. شهرت او از رویکرد تصویرگرا و معمارانه به تآتر سرچشمه می گیرد. آثار او چند لایه شبیه کارهای دانشجویی ست در این آثار متن ,بازیگری و طراحی صحنه در هم می آمیزند تا فضای نمایشی تکان دهنده ای ایجاد کنند رویکرد او به اجرا کاملن متکی به حرکات بدنی ست در کارهای او تجسم یافتن وقایع دراماتیک از طریق بدن بازیگران و معماران صحنه ای عناصر مادی ( فضا ,تصویر ,نور ,صدا و موسیقی ) صورت می گیرد از آنجا که جنبه های مادی و ملموس تآتر برای جوآن حکم عناصر اصلی آفرینش اثر را دارند نقشی فراتر از ساختار و فرم بازی می کنند آن ها احساس را نیز منتقل می کنند ( از دیدگاه او ) فضای تآتر همان فضای روانشناختی است و جغرافیای مادی همان جغرافیای عاطفی است . از نظر این کارگردان بدعت گذار مهمترین مساله این است که دنیای درون و بیرون همراه هم باشند . آکالایتیس بیست سال عضو مابو ماینز بود شهرت این گروه تآتری مدیون عناصر بصری, کار دقیق فکری, رعایت اصول دموکراتیک و همکاری مستمر با هنرمندانی از رشته های ... دیدن ادامه ›› مختلف بود. از نظر آکالایتیس عنصر اصلی تآتر بدن هایی ست که در فضای صحنه حرکت می کنند او به دنبال یافتن بازیگرانی ست که با بدن خود احساس راحتی و صمیمیت می کنند کسانی که خلق و خوی احساساتی دارند و در عین حال با کار با بدنشان علاقه دارند در تمرینات او قسمت عمده ای از بازیگر صرف این میشود که با متن , بازیگران دیگر و حتی فضای بصری صحنه ارتباط بدنی ایجاد کند وی موضوعات و متن هایی را دوست دارد که آشفتگی های فردی را یا جامعه ای را نشان می دهند و از طرف دیگر شیفته ی آشوب ناشناخته و گریز ناپذیر فرایند خلاقیت است او کارگردانی ست که مرزهای زیبایی شناسی را زیر پا می گذارد حتا به شناخته ترین منتقدان و محققان در باره ی اجراهایش اعتنایی ندارد تخیل او همان قدر که درگیر ساختارها و سیستم های اجتماعی ست ریشه در رویاهایش نیز دارد او به پرسش های پیچیده اجتماعی, فلسفی دست و پنجه نرم می کند بدون اینکه به پاسخ های ساده دل خوش کند و از منتقدان و تماشاگران نیزکمتر از این انتظار ندارد