الان که فکرش رو می کنم،اینرسی در واقع یک نمایشنامه خوانی بود تا اجرای تئاتر، چون کلاً اکت نداشت.. اجراگران حتی با چهره شون هم حسی رو منتقل نمی کردن و حرکتی هم که نداشتن و فقط دیالوگ می گفتن،صحنه پردازی هم که نبود. تنها فرق اینرسی با نمایشنامه خوانی های مرسوم نحوه ی قرارگیری اجراگران بود که در بین تماشاچی ها و رو در رو می ایستادند...
البته تجربه ی اینرسی لذت بخش بود و مخصوصاً متن خیلی جالبی داشت و ارزش کار محفوظه.. ولی خب تئاتر نبود