عجب مستندی، عجب کارگردانی ... آفرین آقای گنجی. من تا کار بعدی فن شما هستم.
وقتی یک نفر برای ساخت فیلمی با اکران محدود این همه وقت میذاره و ظرافت به خرج میده باید واقعا سخت بگیریم به کارگردان هایی که فیلم های ضعیف رو روانه گیشه ها می کنن.
نکته خیلی جالب این بود که کارگردان خیلی به فضای کسب و کار عباس نپرداخته بود و بیشتر به رویای ذهنی و مسیر انتخابی اش برای تحقق اش پرداخته بود.
من توصیه میکنم همه وقت بذارن و این فیلم رو ببینن. البته آقایون آمادگی ذهنی داشته باشند که خانم های همراه تون ممکنه کلی بدوبیراه نثار آقای عباس هم بکنند که البته حقشه و یه جوری هم به ما نگاه کنند انگار هر مردی هر کاری بکنه تقصیر ماست :)