به احترام ورود اژدها
اول: سینمای ما از نظر وجود فیلم های متفاوت(نه متفاوت نما) سینمای فقیری است. سالهاست که ما تماشاچیان کمی پیگیرتر و علاقه مندتر بلیط میخریم وارد سالن سینما می شویم به پرده زل می زنیم درحالیکه با تمام وجود منتظریم تا جادوی سینما، همان چیزی که به آن اعتیاد داریم ما را با خود ببرد و دمی نشئگی و رهایی برایمان بیاورد...در این میان چندتایی فیلم عالی دیده ایم و صدها فیلم معمولی و شبیه هم،انگار آب و هوای اینجا چیزی دارد که جسارت را از آدم هایش می گیرد تا نشود شجاعت و جسارتی از جنس سینما( نه سیاسی و اجتماعی) را در فیلم هایش دید. ازین نظر یعنی جسارت در تجربه کردن و خلاقیت در قالب هنر سینما " اژدها وارد می شود" برای من در دسته ی فیلم های "هیجان انگیز" قرار می گیرد.
دوم: وقتی بخواهیم درباره ی " اژدها..." حرف بزنیم اولین چیزی که به ذهن می رسد قوت فضاسازی فیلم است.وقتی فیلمی می
تواند طوری فضا و قانون هایش را برای من بدیهی کند که عجیب ترین اتفاق ها مثل ضبط صدای سکوت یا تصویر هوا کردن بادکنک های رنگی به سبک انیمیشن
... دیدن ادامه ››
up (ولی این بار در دنیای واقعی وسط بیابان از طرف یک زمین شناس!) برای من عادی جلوه کند یعنی فیلمساز توانسته فضایی راز آلود و از آن مهمتر به شدت یکدستی بسازد و البته برای ساختن این یکپارچگی وهم آلود از همه ی ابزارهای سینمایی مثل موسیقی بی نظیر و متناسب با محیط فیلم استفاده کرده است ...و دقیقا در این فضای سورئال است که اژدها می تواند وارد شود...!
اما فیلم فقط به تعریف داستان عجیبش راضی نیست،مانی حقیقی با نشاندن شخصیت های واقعی و غیر واقعی جلوی دوربین و درآمیختن واقعیت و داستان سعی می کند با بازیگوشی خاصی روایت غریبش را کاملا مستند و واقعی نشان دهد!...اشاره های فیلم به نمایشنامه ی " پژوهشی شرف و سترگ و نو در سنگواره های دوره بیست و پنجم زمین شناسی" متعلق به عباس نعلبندیان و داستان "ملکوت" بهرام صادقی دو اثر نزدیک به فضاهای ابسورد یعنی درونمایه ی مورد علاقه ی حقیقی در" کارگران مشغول کارند" و" پذیرایی ساده" زاویه های دیگری از بازی جذاب کارگردان با ما را آشکار می کند...
آخر: از نظر نمادشناسی می توان بررسی های زیادی درباره ی فیلم انجام داد ولی در حد فهم و دانش اندک من "اژدها وارد می شود " فیلمی است که با زبان سینما حرف می زند.فیلمی که توانست حتی در تماشای مجدد به شدت من را درگیر و هیجان زده کند و همچنان ابهام و راز آلودگی شیرین خودش را حفظ کند و من برای تعهد چنین فیلمی به هنر مورد علاقه ام سینما با خیال راحت ذوق زده می شوم.