تکرار پرویز به صورت کاملا غیرمنطقی و خسته کننده.
کسی که معتقد است این شهروند ، یک شهروند کاملا معمولی است ذهن بیماری دارد

فیلم لاک قرمز ، فیلمی بسیار تلخ ولی کاملا شریف است.
فیلم تلاشهای غمبار یک دختر شانزده ساله برای نجات خانواده اش را روایت می کند که به نظرم حتما باید دیده شود.
این فیلم توصیه من به دوستانی است که بلیط سری جشنواره را ندارند و حوصله ایستادن در صف را هم ندارند .

فیلم در مجموع فیلم خوبی بود و قطعا ارزش یکبار دیدن را داشت ولی نکات زیر را هم بایستی در نظر گرفت:
بزرگترین نقطه ضعف فیلم اصرار مهدویان بر استفاده از صداهای واقعی شخصیتهای فیلم بود تا فیلم حالت مستند گونه خود را از دست ندهد . این ایده در سریال آخرین روزهای زمستان به خوبی جواب داده بود ولی در اینجا کاملا بالعکس عمل کرده و لحظاتی در فیلم وجود دارد که فقط حسرت می خوردم که چرا دیالوگ ندارند ، مخصوصا لحظات درگیری بین فرماندهان جنگ و اختلافاتی که بین آنها اتفاق می افتاد به شدت لحظات خوبی بودند که در سینمای این ژانر نداشتیم ولی اصرار بر استفاده از "نریشن" ، به این لحظات ضربات جبران ناپذیری را وارد کرده است.
یک جاهایی نریشنها آنقدر خسته کننده می شد که من خودم دیگر به آنها گوش نمی دادم.
فیلم در نشان دادن فرماندهان جنگ به عنوان انسانهای معمولی و نه قدیس خوب عمل کرده و شخصیتهای فیلم باورپذیرند. همچنین بر کم تجربگی نیروهای سپاه در ابتدای جنگ صحه گذاشته است که بازهم به باورپذیری فیلم کمک می کند.
تحمل نیمه اول فیلم کمی سخت است ولی نیمه دوم آن خیلی بهتر از کار درآمده.

شکی نیست که نامزدیهای مختلف این فیلم دارای دلایل غیر فنی و غیر هنری است. چگونه کارگردانی که با این حجم زیاد و آزاردهنده از کروماکی استفاده کرده می تواند کاندید بهترین کارگردانی شود. فیلمنامه خیلی ساده از اتهاماتی که به نقش اصلی وارد می شود می گذرد.( جالبه بدانید که نقش اصلی فیلم در حال حاضر مشغول چوپانی است.) همچنین بازی حسین یاری اصلا در حد نامزدی نیست.
نامزد شدن حسین یاری مرا یاد نامزد شدن بازیگر فیلم Hurt locker و بازیگر فیلم Argo برای اسکار انداخت.
ولی در مجموع فیلم ارزش یکبار دیدن را دارد و صحنه های خوبی هم در آن یافت می شود.
فقط چند سوال جدی و دارای جواب می ماند که فیلم به آنها پاسخ نمی دهد
1- چرا پاکستانیها این جنایت را مرتکب شدند؟
2- چرا ایران هیچ عکس العملی به پاکستانیها نشان نداد؟
3- در شرایط بحرانی افغانستان و پس از سقوط چند شهر توسط طالبان, 11 نفر در کنسولگری ایران در مزار شریف چه می کردند؟

نمی دانم چرا تا اسم دفاع مقدس می آید مخاطبین از سینما فراری می شوند.
در سانسهایی که من دیدم خلوتترین سانسها مربوط به این فیلم و فیلم تگرگ و آفتاب بود که هر دو به نظرم با زاویه نسبتا جدیدی که داشتند ارزش یکبار دیدن را داشتند ولی وقتی معرف فیلم گفت که این فیلم در ژانر دفاع مقدس است از 20 درصدی که پیش خرید کرده بودند و در سالن حضور داشتند هم صدای نق به گوش می رسید. حتی قبل از دیدن فیلم. یعنی حتی اینکه فضای جنگی , فضای بسیار پرکششی برای داستانگویی است نیز دوستان را به دیدن فیلم تشویق نمی کند چراکه عنوان "دفاع مقدسی" دارد.
اگر فیلمی در مورد جنگ جهانی دوم ساخته شود , اشتیاق بیشتری به دیدن آن است تا جنگی که پدران و مادران ما به اشکال مختلف درگیر آن بوده اند و 283 هزار نفر از مردم ما در آن کشته شده اند.
من نمی گویم فیلم تا آمدن احمد فیلم بسیار خوبی است , مخصوصا جلوه های ویژه آن خیلی تو ذوق می زند و یکی دوجا شعاری می شود ولی داستان جذاب و پایان غافلگیر کننده ای دارد.
فیلم تگرگ و آفتاب هم که کلا در مورد تردید یک فرمانده در مورد برگشت به جبهه است که شاید بهتر بود فیلم ده دقیقه زودتر به پایان می رسید و از تصمیم فرمانده مطلع نمی شدیم.

برای من که از فیلمهای مهم فقط رخ دیوانه را ندیده ام قطعا بهترین فیلم جشنواره بود
فقط یک سوال خیلی بزرگ در ذهن من ایجاد شده. اینکه واقعا خدا خواست یا خدا نخواست

به نظرم تم رایج فیلمهای امسال مساله بارداری بود و با توجه به سیاست رشد جمعیت , فکر می کنم خیلی حرف بی ربطی نزده باشم
تا آنجایی که من دیده ام فیلمهای اشباح , انارهای نارس , امروز , بیگانه , شیفتگی , تمشک , دلتنگیهای عاشقانه و زندگی جای دیگری است , همگی یا بر اساس این مساله ساخته شده اند و یا این مساله در درام فیلم نقش دارد.