به همگی تئاتر دوستان پیشنهاد می کنم این نمایش خوب را ببینند، مطمئناً پشیمان نخواهند شد. عجله کنید چون سه اجرا بیشتر از آن باقی نمانده است. آخرین اجرای این نمایش روز چهارشنبۀ همین هفته سی ام تیر ماه است.

حمیدرضا مهنانی عزیز، در بخش یادداشت کارگردان در بروشور نمایشت نوشته ای:

هنوز بوی مادربزرگ های از دنیا رفته به مشام می رسد
این اثر تقدیم به کسی که با لبخندش پرواز می کردم و وقتی نوبت به پرواز او رسید،
من ... دیدن ادامه ›› گریستم.
تقدیم به مادربزرگم...

من هم هفته ای پیش شعر زیر را برای مادربزرگم گفته ام که چون هم حال و همکار هستیم اینجا برایت می گذارم و تقدیمت می کنم:

مونس کودکی هایم؛
مادربزرگ
که دستانش
پرتوی خورشید بهاران بود
آنگاه که با عشقی ژرف نوازشم می کرد
و لبانش
آرام قلبم
وقتی که بر پیشانی کوچکم مُهر می شد
شبی پس از قصۀ همیشگی
به بالای تیرک های چوبی ایوان خیره شد
به آسمان زلال شب و آن ستارگان درشت قدیم
و آرام در گوشم گفت:
شاه پسرِ من
روزگاری خواهد آمد
که مهربانی جیره بندی می شود
روزگاری که آدمی
از شر همنوع خود
به وحوش بیابان پناه می برد
آه مادربزرگ!
پیامبر من تویی
و نمی دانستی که چقدر زود ...
ای کاش باز می گشتی روزی
تا از بیابان به خانه پناه آورم
هیچ آرزویی ندارم
جز یک وعدۀ دیدار
در ایوان خانۀ قدیمی مان
زیر تیرک های چوبی
که فقط
تو باشی و من و سوسوی ستاره ها.
(وحید عمرانی)