"رویا ملک شخصی من است."
از مال دنیا فقط همین را دارم و همین را می خواهم و آن را بسیار دوست میدارم و بیزارم از آنها که آگاهانه، رویاهای مرا پاره می کنند. من با رویا، به راه های خلاف نمی روم با رویا، شهوت نمی رانم. رویا، برای من یعنی پیوسته به سیر و سیاحت در گذشته رفتن، تصویر های لحظه های خاص از کف رفته ی باز نیامدنی را پیش چشم خیال آوردن و آن لحظه ها را ترمیم کردن، تصحیح کردن، و از نو ساختن... جبران خطا در ذهن، آماده سازی خویش برای آینده.

مردی در تبعید ابدی(ملاصدرا)


از: نادر ابراهیمی