در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال | نیلوفر ثانی درباره نمایش دیوان تیاترال: دیوان تئاترآل " زخمه ای بر تارِ عشق ؛ آرشه ای بر سیم ِ جان &quo
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 04:08:47

دیوان تئاترآل " زخمه ای بر تارِ عشق ؛ آرشه ای بر سیم ِ جان "

دیوان تئاترآل نمایشی ایرانی ست با الهام از شاخصه های ملی و بومی معطوف به عشق و توجه ویژه به ارزش آب وقنات و اسطوره های داستانی و خصائل ِانسانی ، راوی ِقصه ای که بی زیاده گویی و هجو نمایی مخاطب را بهمراه خود با گره های داستانی روبرو میکند.
کارگردان بی آنکه بخواهد با اشارات ِطنزگونه به ورطه ی لودگی و حتی نمایش های لاله زاری بیفتد ، با رعایت ِخطوط ِموتیف اصلی و طنز ِاندازه ، موقرانه در بستری از موسیقی ِقوی و شگفت انگیز ِتلفیقی ِسنتی و مدرن، چنان پیش میرود که عناصر ِکارکردی اجرا را، تبدیل به زنجیره ای میکند بهم پیوسته و مکمل که هرکدام نقشی اساسی و کلیدی را ایفا میکنند ..واین بهم پیوستگی ِکاملا درهم آمیخته و بجا در بازی ها ، طراحی حرکات بدن ، طراحی صحنه ،گریم و لباس، موسیقی ، نورپردازی و میزانس هابروی متن سوار و نتیجه ای قابل قبول میسازد
شخصیت ها در دیوان تئاترآل نقش ِهای کلی و بیشتر مفهومی وتعمیم پذیرندبی آنکه بخواهند تیپ و یا شخصیت مشخصی را تاکید کنند حتی آن بخشی که بشکل ... دیدن ادامه ›› سورئال و فانتزی عرضه میشود. کارگردان توانسته ست بخوبی تاثیر دراماتیک ِشخصیت هارا در کلیت داستان با تکیه بر خصائل انسانی ، جای دهد و از آن مناسباتی را بیرون بیاورد که حامل پیامی فراتر از روابط فی مابین شخصیت هاست ..
واین تعامل تاجایی پیش میرود که حتی افسانه ی عشق ِفرهاد و شیرین ، آشنازدایی میشود و حقیقتی را بازنمایی میکند که درنوع خود کلیشه شکنی و بیانی ست برای فروکاستن ِتعصبات ِسنتی و طبقاتی ِاجتماعی وحتی هویت بخشی جنسیتی در جامعه ی مورد نظر
نقش زنان در متن و اجرا ، چشمگیر ست و از آنان موقعیتی را به نمایش میگذارد که اقتدار ، ایده و خلاقیت ِذاتی اشان جلوه گرو تعیین کننده ست ..لطافت ،حس زنانگی وامید در زندگی ، نیروی محرکه ی حیات و اثربخشی ِفعالانه بخوبی در زنان نمایش مشهود ست ..
اما بی شک پررنگ ترین بخش ِ قابل ستایش دراجرا ،موسیقی آنست چه آن بخش مقام خوانی و دوتارنوازی ِروزبه مهر چه بخش ِموسیقی مدرن و الکترونیک با سرپرستی کاوه کاتب ونوازندگی و وکال آیداروزبهانه و ویلن نوازی ِمروارید مهر که با معاصرسازی ِآوازها وهارمونی ِریتم ، احساس خوشایندی را برای مخاطب رقم میزند
متن سراسر نظم و ریتمیک به قلم استاد محمودفقید و تسلط بازیگران در بیان نیز تحسین برانگیز ست
نمایش دیوان ِتئاترآل اجرایی شریف و حرفه ای ست که با کارگردانی روزبه حسینی ، نمایشی ایرانی اما امروزی را تقدیم ِعلاقمندان تئاتر ایرانی میکند که درنوع خود کم نظیرست
با آرزوی بهترین ها برای کارگردان ِخوب و گروه ِموفق شان ،امیدواریم به اجراهای آتی شان در آینده ای نزدیک..

نیلوفرثانی
16 دی 95
بسیار عالی ...
یکی از ارزشمندترین نکات در مورد این نمایش همانطور که تو دوست خوبم اشاره کردی دور ماندن اش از فروغلطیدن‌در ورطه ی لودگی های سخیفانه ی گاهی مبتلا به این گونه نمایشی است.
خوشحالم که می نویسی
۲۳ دی ۱۳۹۵
بس عالی .

نیلوفر جان ثانی عزیزم سپاس ها .

نمایش را دوست داشتم و

نقدتان را دوست تر.
۳۰ دی ۱۳۹۵
خانم ثانی گرامی ممکنه یه آدرس ایمیل یا راه ارتباط از خودتون لطف کنید؟
۰۴ اسفند ۱۳۹۵
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید