همیشه دوست داشتم باغ آلبالو رو روی صحنه ببینم چون اولین نمایشی بوده که توی تئاتر شهر اجرا شده. حس نوستالژیکی داشت، انگار سال ۵۱ بود و این نمایش واسه اولین بار داشت اجرا می شد.
جمعه پیش به دیدن این نمایش رفتم و در مجموع ازش راضی بودم. تا به حال کار نمایشی از آقای زنجانپور ندیده بودم و برام خیلی هیجان انگیز بود که از این هنرمند خوب و باپرستیژ کشورمون کاری رو قراره ببینم.
نمایش کاملاً وفادار به متن اصلی بود و این خیلی توی خوب در اومدن کلیت کار اثر داشت. اواخر نمایش ریتم داستان شتابناک‌تر شد و با این که می دونستم آخر داستان چیه، دوست داشتم ببینم آقای زنجانپور چه طور کار رو می بنده که کاملاً فراتر از انتظارم شد و پایان‌بندی خیلی خیلی تاثیرگذار و احساساتی کننده بود.
تنها ایرادی که می تونم به اجرا بگیرم تلفظ‌های فرانسه و آلمانی بعضی بخش ها بود که با وجود این همه برنامه برای آموزش تلفظ درست کلمات، اون هم برای این دو تا زبان که خیلی ها دیگه باهاشون آشنایی دارن، کمی به نظرم کم‌کاری شده بود و جا داشت برای تمیزتر شدن کار، روی این نکته وقت بیشتری گذاشته شه.
در نهایت بازی بازیگر نقش لوپاخین (محسن بهرامی) رو خیلی دوست داشتم و امیدوارم بیشتر روی صحنه ببینمشون.