نویسنده نمرده است
نمایشی دیالوگ محور مبتنی بر متنی قوی که در فضایی با دکور متوسط و نورپردازی یکنواخت تماشاچی را در فضایی پرتعلیق تا به آخر با خود همراه می کند طوریکه در آخرین بازی متوجه نمیشویم آیا اینبار هم بازی بود یا واقعیت 
براستی حقیقیت چیست و ما چند بار برای نیل به مقصود بازی کرده ایم و دیگران را بازی داده ایم چقدر بازی خورده ایم و مهمتر اینکه بعد از این بازی دادن و خوردن ها چه احساسی داشتیم آیا واقعا ارزشش را داشت آیا واقعا هدف وسیله را توجیه می کند؟به چه بهایى؟این بها را میشد در بازی بسیار خوب لادن مستوفی و در چهره اش دید چه وقتی بازی میداد و چه آنگاه که بازی میخورد
نمایش همان طور تمام شد که شروع شده بود !
بازی راست و دروغ هیچوقت تمام نمیشود چه بسا تا آخر عمر هم نفهمیم کجا بازی خورده ایم اما آنکه دروغ می گوید در عمق وجودش میداند بیشتر از هر کس خود را بازی میدهد
دیدن این نمایش را در آخرین روز اجرا پیشنهاد می کنم و ای کاش زودتر دیده بودم
آرش عباسی و لادن مستوفی عزیز از شما متشکرم که عصر خوبی برای من و دوست عزیزم ساختید و باعث شدید در مسیر گفتگویی تمام نشدنی با هم داشته باشیم درست مثل همین بازی:)