من اولین بار که به تماشای این اجرا نشستم، یه عینک ته‌استکانی انتقاد روی چشمام گذاشته بودم که سنگینیش دماغ خودم رو هم اذیت می‌کرد. اما بعد از دو بار دیدن نمایش می‌تونم به جد بگم از معدود کارهایی بود که دیدن نمایش بیشتر از خوندن نمایشنامه بهم چسبید. خسته نباشید دوستان عزیز.