بالاترین منزلت زن "بوجود آوردن ،پرورش و تربیت یک انسان " نیست جناب فدایی ...اگر نظر شما اینه شما راه رو اشتباه رفتین ...

جناب فدایی مشکل ما از آنجای تاریخ شروع شد که جزم اندیشان تحت لوای ارزش، نام شهرآشوب و فعل شهرآشوبیدن را به اشتباه مختص مردان دانستند و از قضای این مسما و جزای تیغ و منبر و مسند ِ ایشان و بخت شوریدۀ مردمان، همین سبب بس که زان پس شهرهایمان برای قهقراگروان و مرتجعین در امن و امان ماند و آبی از آب تکان نخورد تا آنکه باز از خود پرسیدیم چرا مردان عهده دار ِ این کار بزرگ پرورش و تربیت یک انسان نشوند؟ تا شاید زنان بهتر آن مرده آب را به اقیانوس حیات بخش پیوند زنند و آنگاه جوانه های امید به آینده ای بهتر روییدن از سر گرفت.

کاملا با نظر جناب فذایی موافقم
بزرگترین مشکل؛ما اینه که به دلیل شرایط سیاسی حاکم بر جامعه هر ارزشی رو مهر ارتجاع میزنیم و فک میکنیم روشنفکریم
اتفاقا؛اگر ما برای زنانمان ارزش قایلیم باید بدونیم که هر ارزش و هر منزلتی که یک مرد میتواند داشته باشد یک زن هم میتواند داشته باشد ولی فرزند اوری و تعلیم فرزند در دامان مادر فضیلتیست خاص زنان که هیچ مردی نمیتواند داشته باشد
جالبه چند وقتیست گیر دادم به اریک فروم و کتابهایش می بینم که او چه دقیق به این مسایل پرداخته و چه جالب که اگر او هم در جامعه ما بود مهر مرتجع میخورد .
روانشناسی امروزه نشون داده مادر حداقل تا دو سه سالگی حتی نباید یک لحظه فرزند خود را تنها بگذاره که دراین صورت کودک ... دیدن ادامه ›› دچار اضطزاب جدایی شده هیچ انسان عاقلی مخالف حضور زن در جامعه نیست برعکس اگر خواستار حضور درست انان هستیم باید تلاش کنیم مرخصی زایمان به جای یک سال سه سال شوذ تا مادران ما با خیالی اسوده به فرزند خود برسند وپس ازان اصولا فرزند باید کم کم از مادر دور شود .

علی عزیز با توجه به واژگان ارجاع دهنده در مطلبتان عارضم اگر منظور شما پانوشت اینجانب است، متذکر می شوم که در گفتمان حاضر کسی منکر یک ارزش و مدعی روشنفکری نشده است و اگر شما شخصاً چنین برداشتی فرموده اید تکلفی متوجه نگارنده نیست.
آنچه آمد نقد بر تعریف و تحمیل یک کارکرد به طول شصت هفتاد سال یعنی تمام عمر یک انسان برای جنس مؤنث و محرومیتش از ظهور توامندی ها و پردازش دیگر وجوه به بهانۀ همان دو سه سالی که شما فرمودید و من دو برابرش می کنم به پنج شش سال، بوده است. دو سه سالی که دختران ما را از نوجوانی تا به پیری مقید به خواستگاه های نابرابر و غیرعقلانی جنس حاکمی می کند که اکنون موقعیتش را در خطر می بیند.
با توجه به مطالعاتی که روی نظریات فروم داشتید خوشحال خواهم شد چندی از باورهای ایشان که مؤید چنین رویکردی ست را با ذکر منبع نقل قول بفرمایید.

کیان عزیز منظور نظر من به هیج وجه شخص شما نبود این دردیست که به نظر من در جامعه؛امروز ماست
در مورد فروم هم متوانید به کتاب هنر عشق ورزیدن و و کتاب داشتن و بودن مراجعه فرمایید به خصوص در کتاب هنر عشق ورزیدن که به شکل ظریفی بین برابری زن و مرد و برابری حقوق انها تفکیک قایل شده و در انجا متذکر میشود که امر اول موجب از بین رفتن عشق واقعی و سو استفاده مردان شده (نقل به مضمون ) و جالبه که حال وهوای امریکای اگه اشتباه نکنم 1920 رو بیان میکنه که بسیار شبیه امروز جامعه ماست
در هر عذر میخوام اگر نوشته من سهوا به گونه ای بود که ظاهرا به شما بر میگشت

سپاس از مشارکت شما ارجمند
خوشبختانه هر دو این کتابها را کامل خوانده و باز تورق نموده ام و همانطور که در پاسخ بنده به زیبایی اشاره فرمودید همچنان آن را نافی حقوق برابر زن و مرد از جمله در اجتماع بودگی ِ زن به مثابه ماهیت هر واحد انسانی نیافتم.
درود.