سری قبل که نمایش تمدید شد، من موفق شدم آخرین اجرا رو (۱۵ آذر) ببینم. چیزی که من روی صحنه دیدم یک نمایش بدون نقص بود. متن زیبایی که دیوید ممت -استاد بی‌بدیل نمایشنامه‌نویسی- نوشته و تا حالا در کشور‌های مختلف اجراهای متعدد و موفقی داشته؛ طراحی صحنه و لباس بسیار خوب؛ موسیقی‌های درخشان و به یاد ماندنی و از همه چیز مهم‌تر، دو بازی درجه یک. ایمان صیادبرهانی و میرسعید مولویان با لحظه‌هایی که به وجود آورده‌اند،‌ هر لحظه مخاطب را بیشتر از قبل غافلگیر می‌کنند. حالا که دوباره تمدید شده، پیشنهاد می‌کنم به هیچ‌وجه این تئاتر رو از دست ندید.
تنها مشکلی که وجود داشت، مشکل همیشگی پردیس تئاتر شهرزاد است. شبی که من اجرا رو تماشا کردم، در‌های سالن نیم ساعت پس از ساعتی که نمایش قرار بود شروع بشه باز شد و در کل چیزی در حدود ۴۰ دقیقه تاخیر وجود داشت. تعداد بلیط‌های خارج از ظرفیتی که فروخته شده بود به قدری زیاد بود که مشکلات جدی برای نشستن مردم به وجود آمده بود و تماشاگران کم کم داشتند وارد دکور می‌شدند! تا جایی که خاطرم هست مدت زمان کار هم از یک ساعت و ۴۰ دقیقه بیشتر بود.