تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
تماشاخانه ملک
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
خانه نمایش دا
تالار مولوی
تالار حافظ
تماشاخانه سنگلج
تماشاخانه هیلاج
تالار هنر
خانه هنر دیوار
مجموعه تئاتر لبخند
بلک باکس ایران مالSB > com/org | (HTTPS) localhost : 09:03:26
اون اوایل هنر و تجربه که برای کارها بروشور می دادن، تو بروشور ماهی و گربه، از قول شهرام مکری حرف جالبی نوشته بودن. می گفت وقتی از همکاران نظرشون ... دیدن ادامه ››
رو درباره کارم می پرسیدم و نمی خواستن بگن دوستش نداشتیم، اما رودربایستی داشتن و نمی خواستن ناراحتم کنن، می گفتن خیلی زحمت کشیدی...
خب من هم نظرم درباره این نمایش همینه، خیلی زحمت کشیده بودن :)
دکور عالی بود، از بهترین دکورهای این سال ها، با کیفیت ساخت و انتقال حس به شدت بالا
بازی ستاره پسیانی، به جز چند تا تپق، دوست داشتنی و جا افتاده در اجرا.
اما هوتن شکیبا... این عزیز دوست داشتنی، این بازیگر خوبمون [که من بازی هاش رو به خصوص در به خاطر یک مشت روبل، باغ آلبالو، مترسگ، دن کامیلو واقعا دوست دارم]، برای این کار طول کشید جا بیفته... انگار کن که اوایل نمایش، خستگی بازی شاهکار و اجرای پر انرژی فاگین در تالار وحدت هنوز از تنش بیرون نرفته و کامل تو نقش مایک جا نیفتاده...
اون قسمت عدم جذابیت نه مربوط به دکور هست، نه مربوط به بازی ها، نه مربوط به کارگردانی، نه مربوط به ترجمه خوب متن، صرفا بابت خود متن اصلی هست. تا نیمه های نمایش، اون جا که مایک در رو باز می کنه و می ره بیرون، عالی، تقریبا کم نقص، و جذاب، اما از اون به بعد افت می کنه، قابل حدس و در موارد زیادی، کلیشه طور... البته شاید هم برای من تماشاگر ایرانی که به دلیل زیست در این جغرافیای خاص مجبورم خیلی چیزها رو برای بقا در آینده پر خطر (!) حدس بزنم، این طور کلیشه ای به چشم می اومد...
امتیاز بدم، 3 ستاره از 5... حالا که حرفش شد، تیوال جان، این همه دوستان مدام در یادداشت هاشون اشاره داشتن، این سیستم ستاره دهی به نمایش ها رو درست کن!
خب من هم نظرم درباره این نمایش همینه، خیلی زحمت کشیده بودن :)
دکور عالی بود، از بهترین دکورهای این سال ها، با کیفیت ساخت و انتقال حس به شدت بالا
بازی ستاره پسیانی، به جز چند تا تپق، دوست داشتنی و جا افتاده در اجرا.
اما هوتن شکیبا... این عزیز دوست داشتنی، این بازیگر خوبمون [که من بازی هاش رو به خصوص در به خاطر یک مشت روبل، باغ آلبالو، مترسگ، دن کامیلو واقعا دوست دارم]، برای این کار طول کشید جا بیفته... انگار کن که اوایل نمایش، خستگی بازی شاهکار و اجرای پر انرژی فاگین در تالار وحدت هنوز از تنش بیرون نرفته و کامل تو نقش مایک جا نیفتاده...
اون قسمت عدم جذابیت نه مربوط به دکور هست، نه مربوط به بازی ها، نه مربوط به کارگردانی، نه مربوط به ترجمه خوب متن، صرفا بابت خود متن اصلی هست. تا نیمه های نمایش، اون جا که مایک در رو باز می کنه و می ره بیرون، عالی، تقریبا کم نقص، و جذاب، اما از اون به بعد افت می کنه، قابل حدس و در موارد زیادی، کلیشه طور... البته شاید هم برای من تماشاگر ایرانی که به دلیل زیست در این جغرافیای خاص مجبورم خیلی چیزها رو برای بقا در آینده پر خطر (!) حدس بزنم، این طور کلیشه ای به چشم می اومد...
امتیاز بدم، 3 ستاره از 5... حالا که حرفش شد، تیوال جان، این همه دوستان مدام در یادداشت هاشون اشاره داشتن، این سیستم ستاره دهی به نمایش ها رو درست کن!
مریم زارعی، پیمان علیزاده، الهه الف، نیلوفر، عطیه عابدین و الناز زالی این را
خواندند
ماهرو رستمی، Royah، امیرمسعود فدائی، حدیثم، مرجان معتمد حسینی، محمد رحمانی و مینا این را دوست دارند
ماهرو رستمی، Royah، امیرمسعود فدائی، حدیثم، مرجان معتمد حسینی، محمد رحمانی و مینا این را دوست دارند
ماهرو رستمی (mahroo8)
تیوال این کاربر
پروفایل
دنبال
از ۱۶ فروردین ۱۳۹۶
چه قدر نظرتون خوب و دلسوزانه و عادلانه بود .
۱۵ دی ۱۳۹۶
دوست‌دارم
پاسخ
ای کاش جناب اسماعیل کاشی با توجه به پیشینه ای که از بازی هاشون تو ذهن داریم خودشون رل مایک رو بازی می کردن.
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۱,۵۶۰,۰۰۰ نفر
+۲۸,۶۴۰ برنامه
+۹,۰۱۴,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۴۷,۶۴۴ برگه
۹,۷۷۵ آلبوم
۵,۶۱۶ پادکست
