این که یک متن علمی تخیلی / فانتزی به روی صحنه بره، خود به خود دو امتیاز مثبت از من گرفته، اما نقاط ضعف عدیده اش در اجرا من رو آزار داد، از جمله:

تنظیم بد حجم موسیقی که به شدت بیشتر از کشش سالن و بالاتر از صدای بازیگران بود.
بازی ضعیف و بیش از حد تصنعی بازگیر نقش دکتر لانیون. استفاده نا به جا و بیش از حد از حرکات دست برای انتقال عصبانیت یا هر حس دیگه.
شروع خوب بازی اترسون و افت مداوم اون تا انتهای اجرا.
صحنه تزریق دکتر جکیل و اون همه سر و صدا و لوله آزمایش و... به عنوان یکی از مهمترین صحنه ها، چندان دلچسب نبود.

بازی شخصیت ماری و طراحی لباسش دوست داشتنی بود.
نقاب طراحی شده برای آقای هاید دوست داشتنی بود.
سادگی دکور خوب بود


امیدوارم روند استفاده از متن ها این چنینی در ایران هم رو به رشد باشه.