ممنون از یادداشت شما البته تئاتر تعاملی ژانر نیست اما خوش حال میشیم تعریف خودتون از تئاتر تعاملی رو برای گروه بنویسید تا یادداشتتون رو بر اساس اون بسنجیم و گروه متوجه نقد شما بشه
سپاس

از یک تاتر یکساعته به اندازه یک سریال چهل قسمتی ایراد گرفتین! از شوخی های هجو و سبُک تماشاچیان و برخورد از سر تفریح برخی از مخاطبان با این تاتر گفتین اما توجه نکردین که شاید هدف این سبک از تاتر با عنوان تعاملی همین به تصویر کشیدن برخوردهای متفاوت و دیدگاههای مختلف در حل یک مشکل است و اینکه قرار نیست همه برای حل مشکل از روش های پیچیده فکری و ذهنی و انیشتین طور استفاده کنند. اگر منظورتون از تعامل اینه که مخاطب اتوکشیده و شیک بیاد دیالوگ بگه که خوب این میشه همون تاتر معمولی ! و دیگه نمیشه اسمش رو تعاملی گذاشت.

با بخشی از گفته ی شما موافقم . در تیاتر برلین تماشاچیان در شبی که من بودم واقعا جدی تر به موضوع پرداختند تا در دیور. این رو من هم دیدم .. چون در زمینه ی تخصصی تیاتر؛ اطلاعاتی ندارم آسیب شناسی این موضوع رو فکر میکنم خود آقای رضایی با تجربه هایی که به وفور دارن و بقیه ی دوستانشون میتونن بکنن.
اما رفتار تماشاچی برای من نشانه ی این بود که ظاهرا جامعه داره به سمتی پس میره که هیچ چیز براش جدی نیست . متاسفانه. با علم به اینکه طبیعی س که موقعیت های طنز با قرار گرفتن تماشاچی به جای بازیگر بسیار اتفاق میافته که این به جذابیتش اضافه میکنه .