در چندماهى که افتخار حضور در کلاس نمایش نامه نویسى استاد #حمیدرضا_نعیمى را داشتم، از نمایش نامه ى #ریچارد ى مى گفتند که دوسال بود روى آن کار میکردند، و من چقدر منتظر دیدن این نمایش بودم... و امروز بعد از مدت ها در یک جمع سه نفره به همراه مادر و پدر به تماشاى این اثر نشستیم!
حقیقت قضیه آنکه اگرچه بعد از دیدن نمایش هاى چون #سقراط و #شوایک_سرباز_ساده_دل از استاد نعیمى، ریچارد براى من در آن اندازه نبود، اما همچنان اثرى تحسین برانگیز مى نمود.
روایتى از حکومتى جنایتکار که پایانش جز نابودى نخواهد بود!
بازى درخشان #حامدکمیلی در نقش ریچارد و نقش آفرینى #بهناز_نازی (پاى ثابت آثار نعیمى) و #شقایق_فراهانی در خور این نمایش بود،
صحنه ى نمایش عالى، و حرکات موزون به خوبى طراحى شده بود!
اما دو مورد که نمى توان نگفت؛
١-از مخاطب تئاتر انتظار مى رود فرق درام و کمدى را بفهمد، براى خندیدن کارهاى مناسب ترى هم هست!
٢-از کتاب و فیلم و... همه و همه رده بندى ... دیدن ادامه ›› سنى دارد، کودک یا نوجوان شما جدا از آنکه درک درستى از نمایش هاى این چنینى ندارد و بعضا خسته مى شود، با نق زدن ها و الکى خندیدن ها و... به شدت مزاحم بقیه است!
در شرایطى که متاسفانه خانواده ها درک کاملى از این مساله ندارند، کاش مدیریت نمایش ها محدودیت سنى براى ورود افراد به سالن ها قرار دهند!
*یادم مى آید وقتى هفت ساله بودم فیلمى در مورد ونگوکِ نقاش در سینما اکران میشد که محدودیت سن هفت سال داشت، قبل از ورود به سالن چون شناسنامه همراه نداشتم، از من تست خواندن گرفتند که معلوم شود مدرسه میروم و سن مناسب تماشاى فیلم را دارم یا نه!!!