من دیشب این نمایش رو دیدم و واقعا لذت بردم
یک نمایش فوق العاده با بازی های یکدست که کاملا میتونستم خودم رو تو اون مهمونی حس کنم.
چند موضوع در مورد این نمایش خیلی برای من جالب بود، یکی این که کل مدتی که اونجا بودم متوجه گذر زمان نبودم، انگار من هم یکی از آدمای توی اون مهمونی بودم. بازی ها یجوری آدمو جذب میکرد که کل مدت به این فکر میکردم که اگر من جای اونا بودم چه تصمیمی در مورد اون سفر میگرفتم. یه نکته دیگه این بود که نمایش سعی کرده بود موضوعای خیلی مهمی رو مورد توجه قرار بده و ذهن مخاطب رو به چالش بکشه، مسایلی مثل روابط دوستانه، تفاوت های زن و مرد، و مسایل خیلی مهم دیگه که توی نمایش حس میشدن
بازی ها همه عالی بودن و انگار بازیگرا توی زندگی واقعی بودن، یه شخصیتی مثل هدایت با بازی میثاق زارع رو حس نمیکردی داری نمایش بازی میکنه، انگار زندگی واقعیشه و همین طور حمیدرضا فلاحی، اروین گالستیان و بقیه. فقط من با شخصیت آرپا زیاد نتوستم ارتباط برقرار کنم و خیلی بازیشون واسم جذاب نبود.
در کل از دیشب که نمایش رو دیدم هنوز از فضاش بیرون نیومدم
ممنون از خانم فروزند برای کار فوق العادشون