حظ کردم.
یک متن عالی بدون باگ. هر 15 دقیقه یکبار جاخوردن از داستانی که از ریتم نمیفته.
نیمه اول که تموم شد داستان به یکباره شباهت غیرمنتظره ... دیدن ادامه ›› ای با آخرین اپیزود وست ورلد پیدا کرد! که باعث شد درود و صلوات دوباره ای برای سازندگان این اثر داشته باشم و از این تریبون تشکر ویژه ای از کارگردان خوب این نمایش که بازی بسیااار خوبی هم در این اجرا داشت.
همینطور خانم جوان زیبای بازیگر این نمایش که میمیک و تن صدای بسیار زیباشون در کنار استعداد خوبی که دارن بازی شون رو به یاد موندنی میکنه.
نورپردازی برای نشون دادن توهم بیمارگونه کاراکتر اصلی و بازی ای که با تماشاگر میکرد عالی بود و تک تک موسیقی های انتخاب شده روی کار کاملا به جا و تاثیر گذار. مخصوصا ترک سانسور شده ردیوهد :)
با وجود امکانات کم نمایش هایی که عموما در سالنی مثل مشایخی اجرا میرن، توجه و سلیقه به کار رفته در طراحی صحنه، طراحی لباس و اکسسوری ها بسیار جالب توجه بود.
وقتی حتی در آثار بودجه مند تلوزیون ایران عموما با چمدان های خالی و تورفته مواجهیم ، توجه به جزییات یک کیف تا حدی که با نگاه کردن به محتویاتش کاملا میشد حدس زد که اون مدل لباس ها قطعا مال شخصیت زن همین نمایشه و نه صرفا لباس هایی که باهاش بشه اون صحنه رو رد کرد، بطری شراب که درسته آب آلبالوش کف کرده ! اما دقیقا شبیه بطری شراب انتخاب شده، لیوان و شات های شیشه ای واقعی ، طراحی زیبای پوستر و ارایه بروشور و و و نشان از کلاس کاری بالای این گروه بی نام و نشان و احترامیه که در درجه اول برای خودشون و همینطور مخاطبشون قایل هستند.
و اما این نمایش سه بازیگر داره. نفر چهارم نقشی در کار نداره به جز...و این سه بازیگر یک نفس و از دل و جان این اجرا رو درآوردند.
درود، احسنت و خسته نباشید.