یک درام پلیسی جنایی که مشخصا الهام گرفته از پاورقی های پلیسی ایرانی است. به جرات می توان گفت فیلم بر خلاف نام نچسبش با پیروی از استانداردهای این ژانر یک سر و گردن از همه فیلم های پلیسی کل تاریخ سینمای ایران بالاتر است. ضرباهنگ وقایع به نحوی است که تا پایان فیلم شما احساس بی حوصلگی نمی کنید و با سطح مقبولی از آدرنالین اتفاقات را پی گیری می کنید. پیچیدگی و نقاط ابهام و بازی با ذهن تماشاگر زیاد اتفاق نمی افتد و کارگردان اصراری بر آن ندارد. ولیکن باز انقدر خود داستان که حدس می زنم برگرفته از یک پرونده واقعی بوده، گره و تعلیق دارد که آخرین بار کی سحر را دیدی را به یک فیلم دیدنی تبدیل کرده. مزبت درخشان دیگر بازی بی نقص نقش اول فریبرزعرب نیا در نقش سرگرد است که حتی بازی بازیگران درجه اولی مانند سیامک صفری محبوبم و ژاله صامتی و آتیلا پسیانی را زیر سایه برده. آخرین بار کی سحر را دیدی یک فیلم عالی نیست ولی برای کسانی که مانند من به ژانر پلیسی علاقه داشته باشند یک فیلم پلیسی خیلی خوب و تماشایی در سطح بین المللی است.