همیشه فک میکردم از نمایش شرقی غمگین کاری بدتر نخواهم دید که دست تقدیر من رو انداخت توی چاه و سر از این نمایش دراوردم.
میانگین کل سالن بجز ۴نفر فک کنم ۲۰سال بود.همه دانشجوهای سال اول بودن فک کنم.
کار بشدددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددت ضعیف و فوق ضعیف. از دیروز از هرچی تیاتر هست زده شدم.
اصلا معلوم نبود چی به چیه. همه سردرگم بودند. نه بازی ای دیدم. نه متنی نه کارگردانی ای نه دکوری نه نور درست و درمونی
خلاصه من که ا سردرد و سرگیجه و پشیمانی مطلق سالن رو ترک کردم