با درود دیشب به تماشای این تئاتر رفتم خدا رو شکر که به لطف دوستان قبل از دیدن سیزیف نمایشنامه های کلفتها و اتوبوسی به نام هوس رو خوندم چون واقعا تو درک شیزیف به من کمک کرد ولی بطور کلی نظرم اینه که بعد از خوندن این دو نمایشنامه با دیدن این نمایش شاید از لحاظ متنی چیز جدیدی به تماشاگر اضافه نشه حداقل برای من که اینجوری بود ولی این نمایش یه دستاورد خیلی مهم برام داشت و اون هم بازی درخشان و بی نظیر بایگرانشه شایدم یکی از علتهای اینکه من چیزی بیشتر از اون دو نمایشنامه دستگیرم نشد این بود که چنان مسحور بازی این دو بازیگر شده بودم که هیچ چیز دیگه ای رو نمی فهمیدم واقعا دستمریزاد به اسماعیل گرجی عزیز و خانم مهدخت مولایی که بهترین بازیهایی که حداقل من تو تئاتر دیده بودم رو بهم نشون دادن هیچ وقت از ذهنم پاک نمیشن به قول یکی از دوستان عزیز آدم خجالت می کشید که در برابر اون بازی درخشان فقط قراره اونا رو یه تشویق ساده بکنه در ضمن باید یه تشکر بکنم از محمد برهمنی عزیز که انقدر برای بازی گرفتن از بازیگراش و سیراب کردن تماشاگران نمایشش زحمت کشیده