بازی ها نسبتا خوب بود اما کار برای من زیادی رمانتیک بود. قصه ایراد داشت و روند بعضی اتفاقات و دلیلشون مشخص نشد. نیاز به اینهمه دستکاری در دکورتون نبود. اون نشیمن ها تاثیر زیادی در نوع اجرا نداشتن و خیلی وقت ها جایجایی هاتون در حد چند سانتی متر بود که دوباره برمیگردوندین سر جاش و فقط ذهن تماشاگر و بهم میریخت.
دغدغه عاشقانه دانشگاهی در حد رمان های مودب پور تا یه سنی روی آدم ها جواب میده و به عنوان اجرای تئاتر حرفه ای نمیتونه جوابگو باشه.
اما نکته ای که در اجراتون توجهم رو جلب کرد نوع حساب و کتاب کردن و بی اختیار شمردن های شخصیت عاشق بود که در نهایت به دلیلی که ما نمیفهمیم چرا عشقش رو از دست میده..
بله عشق حساب کتاب نمیخاد. این خوب بود.