به این می گن یه تئاتر درجه یک!
بی نظیر بود ... بعد از سیزیف، تماشای زندگی در تئاتر متقاعدم کرد که هر جا اسم آقای برهمنی عزیز و بازیگرهای حرفه ای نمایش هاشو دیدم، بی معطلی ، هرجور شده بلیط بگیرم.
فقط یه حرفی سر دلم مونده، نمی تونم نگم!!
خوب همه مون می دونیم که منظور از اون اجرای لاکچری تو سالن 2500 نفری کدوم اجراست! و موضع تئاتر بین های اصیل هم نسبت به چنین اجراهایی کاملا آشکاره ...
من فقط در عجبم!
از اینکه نوید محمدزاده عزیز که تهیه کننده گی اجراهای بی نظیری مثل این و سیزیف رو بر عهده می گیره که یه نیش ریزم توشون به اون اجراهای اعیونی که درست مث یه سیرک بزرگن می زنه... بعدش چطور میشه که خودش با یه نقشی از اون اجراها سر در میاره!! ... خیلی حرص در آره خوب ! ... " باور بدااااااررررر " ؛)))
...
پ.ن : دیشب اون موبایلی که صداش در اومد وسط اجرا واقعا رو اعصاب بود، اما دیالوگ های فی البداهه " جانی " عزیز ، عجیب ... دیدن ادامه ›› چسبید و حتی اون اتفاق ناخوشایندو دلچسب کرد و به شیرینی اجرا اضافه کرد ...
البته اینطور که من فهمیدم ظاهرا گوشی اون شخص از شکاف زیر صندلی افتاده بود پایین و تقصیری نداشت!... اینو برای اون دسته از عزیزانی که متوجه این قضیه نشدن گفتم که بنده خدا رو آه و نفرین نکنن با توجه به اینکه هنرمندی بازیگر روی صحنه حتی این اتفاقو به نفع زیباتر کردن اجرا رقم زد، به نظرم لزومی نداره عصبانی باشیم بابتش :-)))