دو نفر، پس از گذشت چند سال از جدایی شان، «خودِ» گذشته شان را مرور می کنند، یا، توسط مؤلفی نامرئی به این بازی کشانده می شوند. در این بازی، نقش ... دیدن ادامه ›› های آنان با یکدیگر عوض می شود، صدایشان جای یکدیگر را می گیرد. مسئله این است که در گذر زمان، وقتی فاصلۀ ما از رویدادها زیاد و زیادتر می شود، تا کجا می توانیم واقعیت را تشخیص دهیم. سرگشتگی و تنهایی خاصی داشت این نمایش، که شاید از این تلاش و تقلا برای فهمیدن و فهمیده شدن بود.. من بیشتر از همه چیز بازی های متمرکز و ارتباط صحنه با ویدئوآرت نمایش داده شده در آن را دوست داشتم.