آینده مال خانه بدوش هاست، دیالوگی که از زبان شخصیت آستروک بیان می شود، خلاصه ایی از کلیت اثر در این دیالوگ نهفته! همه شخصیت حتی اگر سقفی بالای ... دیدن ادامه ›› سر خود داشته باشند، مانند موریس که صاحب سه خانه است، یا خانم املاک که در هتل زندگی می کند، و زوج مادلن و اتین، همگی آواره و خانه بدوش هستند، تراس هم دردی را دوا نمی کند، در نهایت شخصیت ها به عملی می رسند، به مانند لحظه ی پایانی که با گفتن "بریم"، باز اتفاقی نمی افتد.
در مجموع کار رو دوست داشتم،بازی جناب ساعتچیان بیشتر به دلم نشست.خسته نباشید.
پی نوشت: امان از دست تماشاگرانی که حین دیدن نمایش خوراکی میل می کنند.