نمیدونم توقع بیش از حد من بود یا از کمبود نمایش، بهرحال دیدن این نمایشو به بقیه پیشنهاد نمیکنم. تنها نکته مثبتش برای من دکور خوب و شخصیت پردازی راسکلنیکف بود. متاسفانه رو مابقی شخصیت ها به خوبی کار نشده بود. خیلی رو فلسفه اصلی داستان متمرکز نبود. صرفا یسری دیالوگ بود ازین فکر نه تحلیل. یسری قسمت ها واقعا اضافی بود و تورو از اون فکر پشت داستان دور میکرد (مخصوصا فضای خشن تو بعضی جاها). راسکلنیکف دردش اصلاح جامعه به روش خودش بود (چیزی که من درک کردم از خوندن داستان). دردش فقر بود. رنج بود. رنج مردم سن پترزبورگ که اونارو تبدیل کرد بود به آدمای دیگه ...