چند روز پیش این اجرا رو دیدم. برای من دوست داشتنی بود. البته این سبک از اجرا شاید برای کودکان جذاب تر باشه. ولی برای غیرِ کودک هایی مثل من یا دوست همراهم که "حالِ خوش" اجرا میتونه جذبشون کنه، اجرای راضی کننده ای خواهد بود. خوشحالم بابتِ وجود این چنین افرادی در تئاتر که با روح لطیفشون، برای دغدغه دلشون کار میکنن... فردا (جمعه) اجرای آخرشون در تئاتر شهر هست ولی به زودی در کانون پرورش فکری قراره اجرا بشه. اگه خواستید دقایقی دلتون آروم بشه، اجرای مجددشون رو ببینید.
ممنون جناب ناصحی... شما رو با "دیو" حسن و دیو راه باریک پشت کوه شناختم و خوشحالم همیشه از دیدن کارهاتون. موفق باشید.