امشب اجرای اول بود. قبل اینکه ببینمش میدونستم نمایشی خواهد بود که دلم میخواد بارها ببینمش. آقای تهرانی برامون حرف زدن و ازمون خواستن بعد دیدن ... دیدن ادامه ›› نمایش به پرسشی که مطرح کردن پاسخ بدیم. گفتن مدت نمایش 45 دقیقه اس، ولی براشون بنویسیم که چقدر طول کشید. الان از وقتی نمایش رو دیدم 4 ساعت میگذره.

از وقتی از در سالن اومدم بیرون دارم بهش فکر میکنم. فکر میکنم این نمایش ازون نمایش هاست که هربار برمیگردم عقب یادش میفتم و همیشه باهاش زندگی میکنم. فکر کنم جوابش همینه. دوس نداشتم تموم شه، دوس ندارم تموم شه. دلم میخاد همیشه یه جایی یادش بیفتم.

ابتدای نمایش هنوز ارتباط دو تا بازیگر شکل نگرفته بود. از یه جایی شکل گرفت و انگار منو کوبید به جایی. تقریبا کل نمایش رو خیره با چشمای خیس نگاهشون میکردم.

نمایش های جلال تهرانی اینطورین. باید بشینی و خیره بشی به تک تک جزئیات ساده قشنگی که چیده. نور پردازی محشر..صحنه ساده، ارتباط و جایگیری کاراکترها روی صحنه . اون موزیک محشر. و نگاه هاشون... نگاه هاشون معجزه میکرد.

یه جای نمایش هست که یه تصویر پخش میشه و کارکتر مرد نگاه میکنه به زن. از اون موقع که اومدم بیرون همش اون نگاه جلوی چشمامه.

این نمایش رو ببینید. بارها ببینید.