کاش توی خیل نمایش بین های عزیزمون یه < راجر ایبرت > داشتیم میرفت همه نمایش ها رو میدید و وقتی از سالن میومد بیرون با نشون دادن شستش رو به بالا یا پایین تکلیفمونو مشخص میکرد و بعدشم یه نقد مینوشت . قصد جسارت ندارم اما حس میکنم خیلی از دوستان هم که تشریف میبرن نمایش ها رو میبینن و متن مینویسن اینجا، یکم رودربایستی دارن با عوامل نمایشها یا یه مقدار زیادی ماخوذ به حیا نقد میکنن و فقط جنبه های مثبت کاررو میگن.