موسیقیش زیبا و گیرا بود اگر از فالش زدن جزئی نوازنده کمانچه چشم پوشی کنیم.
و در کل نمایش به نظر من تبادل پینگ پنگی دیالوگ های ناموزون بین دو کاراکتر زن و مرد بود. انگار به زوووور دیالوگ ها رو به خورد بازیگرها دادن که حفظ کنن و پشت سر هم ادا کنن. یعنی یک مجموعه ای در هم از حرف های فلسفی, رمانتیک, تلگرامی و چیپ, طنز و تیکه رو (که هر کدوم از این حرف ها رو از یه جایی برداشتن) با هم مخلوط کردن و بازیگر ها هم صرفا "بیان" می کنن. بازی آقای برق نورد بهتر بود به نسبت "صرفا ادا کردن دیالوگ" توسط خانم افشار.