اول همه بگذارین بگم دمتون گرم هر کاری کردین که اینطور تو این اوضاع حتی راه پله اتون هم فروش بره دمتون گرم . نوش جونتون .
واقعن دست مریزاد داره . بدون فوتبالیست . بدون مجری . بدون بازیگر مشهور و گرون اینطور مردم رو به سالن بکشونی کاریه که من به افتخارش بلند می شم و دست می زنم . دلیلی محکم برای اینکه کار اگه برای مردم جذاب باشه این سواری دادن ها و پول خرج کردن ها الکیه . چقدر دلم می خواست می شد این الکی رو بولد می نوشتم . دمتون واقعن گرم . خیلی خیلی هم گرم .
اما بریم سراغ خود کار و نظرهای شخصی من . کار داد می زد که ماه ها تمرین جدی شده و همه چیز به خوبی در اومده بود . شخصیت های فرعی به شدت جذاب بودن و خیلی خیلی عالی از پس نقششون بر اومده بودن . و بر عکس جنس شوخی ها و بعضی وقت ها حتی جدیت سرگرد شادکام ( امیدوارم اشتباه ننوشته باشم ) اذیت می کرد . متن منو با خودش خوب کشوند هر چند یه جاهایی چه در اوایل کار و چه در آخر کار دلم می خواست کوتاه تر می بود . آخر دو ساعت واقعن خسته بودم . کارگردانی کار و کوریوگرافی درگیری ها رو دوست داشتم . ولی یک چیز دیگری هم هست اونم اینکه وقتی کاری اینطور فروش می کنه مورد استفبال قرار می گیره توقع و انتظار آدم رو بالا می بره . کمی از اون چیزی که منتظرش بودم پایین تر بود ولی منکر لذت و کیفی که از دیدن این کار بردم نمی شم .
خیلی خسته نباشید . منتظر دیدن کارهای دیگر گروه هستم .