بعضی از دوستان اغراق آمیز تعریف کرده بودن که این شاید خوب نباشه واسه نمایش به این جهت که انتظار تماشاچی رو بالا میبره.
نمایشی بود که قطعاً ارزش دیدن و وقت گذاشتن رو داشت. بازی ها عالی بود و انصافاً داستان خوبی داشت. فضا و دکور خوب و میشد باهاش ارتباط برقرار کرد. کارگردانی خوب بود. البته نمایشنامه میتونست جزئیات بیشتری داشته باشه و یه مقدار مفصل تر و مقدار زمان نمایش حتی بیشتر باشه.
ممنون از زحمات همه دست اندرکاران خسته نباشند.

اگر کسی دنبال دغدغه مندی داخل داستان نمایش هست این تئاتر شاید گزینه خوبی نباشه. برای من به شخصه موضوع داستان هیچ جذابیتی نداشت (حتی برعکس دافعه ... دیدن ادامه ›› داشت). کارگردانی خیلی خوب بود که البته طبیعیه وقتی کار گروه تئاتر تازه باشه. بازی ها خوب بودن با توجه به اینکه اکثراً بازیگرهای خیلی نامداری نبودن (من متأسفانه فقط بازیگرهای تئاتر "پا" رو شناختم که خوب بودن فقط خانم تهمتن بازیشون همون بازی نمایش "پا" بود). در کل انتظار خیلی بیشتری میرفت اما خب خیلی زحمت کشیده بودن همه گروهشون و ممنون از زحماتشون.

از نظر من، به عنوان مخاطب، هدف دیدن یک نمایش اینه که شما از سالن که میای بیرون راضی باشی.
این نتیجه (راضی بودن یا نبودن) به خیلی از عوامل بستگی داره. یکی از اونها اینه که شما (نوعی) با چه پیش زمینه ای از نمایشِ پیش رو وارد سالن تئاتر بشی. خوشبحتانه با طرح سوال داخل یکی از شبکه های اجتماعی در مورد تجربه دیدن این نمایش با دید خوبی به این نمایش رفتم. طبق نظر بزرگواری که قبلاً نمایش رو دیده بودن، نمایش در حد دانشجویی، بی ادعا و ساده در طراحی دکور و گریم معمولی، بسیار مطلوب بود. اما نظرات مبنی بر عالی و بی نظیر و فوق العاده و ... اغراق آمیز هست در مورد این نمایش. با دید درست و واقعی وارد سالن شدن میتونه رضایت موقع ترک سالن رو در پی داشته باشه.