در باب پیشفروش بلیت تئاتر با حداقل اطلاعات در مورد نمایش
در یک فرایند عرضه و تقاضا، بررسی دو مسأله میتواند تصویر روشنتری از میزان رعایت حقوق مشتری به دست دهد.
اول اینکه مصرفکننده تا چه حد به خرید و مصرف محصول ”مجبور“ است. مثلاً خریدار ناچار است البسه خرید کند ولی خرید لوازم تزئینی نه از سر اجبار بلکه از سر علاقه است.
دوم اینکه کدام اطلاعاتِ محصول ”باید“ در اختیار خریدار قرار بگیرد و کدام اطلاعات تأثیر کمتری در انتخاب مشتری دارد. به عنوان مثال اعلام محتویات یک غذا چون در سلامت فرد تأثیر مستقیم دارد الزامیست ولی نام آن روی منو اهمیت چندانی ندارد. ولی در مورد روغن موتور خودرو، نام روی آن (مثلاً ۱۰-۴۰)
... دیدن ادامه ››
بسیار تعیینکنندهتر است تا محتویاتش. توجه به این نکته هم مهم است که اطلاعاتی نظیر برند محصول یا نام تولیدکننده تأثیر حیاتی نداشته و تنها موجب جهتدهی سلیقهٔ مخاطبان و آسانتر شدن یادآوری کیفیت محصول در خریدهای بعدیست.
و اما تئاتر...
اول اینکه تئاتر یک مایحتاج نیست و استفاده از آن امری اختیاری برای هر فرد است.
دوم اینکه در مورد تئاتر اطلاعاتی نظیر زمان، مکان و طول مدت اجراست که ”باید“ اعلام شود، چرا که تأثیر مستقیم در برنامهریزی مخاطب دارد، ولی اطلاعاتی همچون موضوع نمایش، بازیگران و حتی نویسنده و کارگردان ضروری نیست و فقط موجب بروز سلیقهٔ مخاطب و تشویق او به خرید میشود و مخاطبی که این اطلاعات مورد پسندش نیست یا در مواردی اصلاً در اختیارش قرار نگرفته، مختار است که محصول مربوطه را نخرد.