جناب سعادت ممنونم از حضور و نظرتون
تکثیر فنجان در نمایش در ارتباط مستقیم با زیاد شدن بی ربطی و از بین رفتن زبان بود و تولید تنش و سنگینی در فضا بود
در مورد زبان و لقلقه زبان هم دقیقا یکی از اهداف متن همین بود ، چون زبان دیگه نمیتونه ارتباط درست برقرار کنه پس زبان باید از بین بره و تمام قواعد و اصولش شکسته بشه
( مثلا شخصی ۱ به شخص ۲ میگه من دوست دارم ، این کلمه ها که این وسط رد و بدل میشن هیچ ربطی به احساس و نیت و هدف گوینده نداره و چیزی هم که شنونده دریافت میکنه چیز دیگه ای هست و کلمه من دوست دارم فقط بصورت یک کلیشه یک بسته منجمد شده یک تکرار دراومده و ماهیت و معنا خود رو از دست داده )
به خاطر همین در این متن زبان ماهیت و معنا خود رو از دست داده و نویسنده تمامی آداب و اصول زبانی رو تغییر داده

در مورد اسم نمایش هم کاملا بی ربط به نمایش بود
متون ابسورد از قاعده کلاسیک ( تعادل اولیه ، گره ، بحران ، فاجعه ، گره گشایی ، تعادل ثانویه و پایان ) پیروی نمیکنند و قصه محور نیستند
در این متون نمایش از بعد از تعادل ثانویه شروع میشه ، جایی که آدم ها فاجعه رو پشت سر گذراندن و در یک یکنواختی و روزمرگی و کسالت که خود آگاه نیستند قرار گرفتند