نیم‌فاصله با مفاهیم انسانی سر و کار داشت. عشق، رابطه، رفتن، نگفتن و...
ارجاعات خوبی داشت به این جمله‌های تکراری از همه‌ی دوستامون که «مجبور بودم به رفتن» و «کاش یکی مجبورم می‌کرد نمی‌رفتم» شنیدیم.
بازی‌ها خوب و رئال بود و دکور ساده رو دوست داشتم، ساده بودن فضا و لباس‌ها باعث می‌شد تا به اصل موضوع توجه کنیم و درگیر جزییات نشیم.
به نظر شخصی من می‌تونست اجرای بهتری باشه اگر آخرش وصل نمی‌کرد به پرواز اکراین و ۱۷۶ مسافر اون!
واقعا اون ارجاع آخر کار، گل‌درشت بود.
بله نمایش در مورد مهاجرت بود، کشور مقصد کانادا بود و حالا مخاطب با توجه به این شرایط این روزها خودش وصل می‌کنه نمایش رو به پرواز اکراین.