نمایش جان و جو روایتگر زندگی روزمره دسته ای از انسانهاست که امروزه کم نیستند. کسانی که هرچه کار هم کرده یا می کنند اما همچنان در یک سطح پاینن مالی گرفتارند و هر روز را با اندک رقمی که می تواند درآمد آن روزشان باشد می گذراند و تنها امیدشان اتفاقی ناگهانی و از روی خوش شانسی است که بیافتد و برای مدتی نجاتشان دهد؛ مثل برنده شدن در جریان خرید بلیت بخت آزمایی. این نمایش را از نظر محتوا آبزورد یا همان بیان بی محتوایی ،پوچی و عبث بودن زندگی می بینیم و از نظر فرم اجرا که بسیار هوشمندانه طراحی شده بود نوعی فانتزی. سه تیپ از مردم در یک کافه رفت و آمد دارند، دسته ای که نماد قشر متمول جامع هستند و با قدهای بسیار بلند نمایش داده شده اند و دسته دوم که نماد همین قشر بخور و نمیر جامع است که جان و جو با قد متوسط از آنانند و دسته سوم با قدهای بسیار کوتاه که حتا لذت بردنهایشان هم شبانه و مخفیانه است و کارشان رفت و روب جای پای آن دو دسته دیگر است. بازی ها بسیار عالی و مورد قبول بود مخصوصن خانم آل رشاد که با بستن چوبهای بلند به پاهایش برای هم قد شدن با قشر بلند بالا و پذیرای از آنها، که بدون شک تسلط خاصی را هم می طلبد و ایشان به راحتی از پس حس گفتار و بازی برآمده بودند. بازی های جناب رحیمی و جناب چرختاب هم بسیار دلنشین بود. طراحی صحنه و لباس؛ ساده و البته کافی و موسیقی شایسته و درخور همگی از محسنات این نمایش هستند. بطور کلی نمایش نمره قبولی بالایی میگرد.
به تمام گروه خسته نباشید میگم و برای یکایکشان آروزی شادی و سربلندی دارم.