دیشب بعد از دیدن کریملوژی، پوستر کار بعدی سالن هامون توجهم رو جلب کرد. یک بشقاب با چهار نوع غذای متفاوت. موندم و کار 3/14 رو هم دیدم. یک نمایش بی ادعا که فکر میکنم کار اول کارگردانش بود. از همون صحنه اول درگیرش شدم و تا پایان نمایش نتونستم تکون بخورم. حتی صحنه هایی که از تماشاگرا خنده میگرفت. به نظرم کاری بود که ارزش دیدن و تفکر داشت. کاری اجتماعی که مراقب بود از خطوط قرمز عبور نکنه و در عین حال حرفش رو بزنه. به همه گروه خسته نباشید میگم.