از اونجایی که هنر (در هر قامتی که ظاهر بشه ، چه نمایش باشه و موسیقی و مجسمه و فیلم و ...)، اگر رسالت خودش رو به انجام برسونه برام اهمیت ویژه پیدا میکنه، "شنای پروانه "خرسندم کرد . چون یکی از بزرگترین و بدترین بزه های اخلاقی -اجتماعی و تبعات اون رو هنرمندانه به تصویر می کشه.امیر آقایی، پانته آ بهرام، طناز طباطبایی، علی شادمان نقش های کوتاهشون رو زیبا و جذاب بازی کردن و از این بابت یاد سگ کشی به یادموندنی بیضایی عززیز افتادم و بازی فوق العاده ی داریوش ارجمند و دیالوگ کمتر از ده دقیقه اییش .
با وجودی که، فضای حاکم در "شنای پروانه" برای من آشنا نبود ولی داستان فیلم و ماجراهای گنده لات ها باورپذیر و به دور از شعار زدگی و بزرگنمایی بود . آینده ی خوبی برای کارگردان جوان کشورم محمد کارت تصور می کنم .