قصه ی مخالفت تاریخی با رشد اندیشه و فکر زنها. قصه ی تعصبات کور مردانه در مواجهه با یادگیری و آموزش زنان همیشه زخم خورده این سرزمین. زنانی که برای یادگیری سواد خواندن و نوشتن دچار هراس و دلهره از کتک خوردن و طرد شدن توسط شوهران و پدرانشون بودند و البته همچنان(در برخی مناطق ایران) هستند. عطری جان، زنی شجاع و مصر در هل دادن زنها به سواد آموزی، که با شنیدن بدترین توهین و تحقیرها همچنان استوار بر عقیده ش مانده بود.
دکور تقریبا خالی و بدون طراحی صحنه خاص. طراحی لباس خوب بود و البته شاید متفاوت از لباسهایی که در آنزمان زنها می پوشیدند. موسیقی زنده سر صحنه خوب و دوست داشتنی بود. بازیها حکایت از تمرین زیاد داشت و هماهنگی حرکات بسیار خوب و مناسب بود. البته بازی زنها بسیار بهتر از مردان در آمده بود.
در کل از دیدن نمایش رضایت حداقلی دارم و فکر میکنم میتوانست نمایش جاندارتری باشد.
عرض تشکر و خسته نباشید به کلیه ی عوامل اجرا