نمایشنامه «مسافر اتاق شماره 37» نوشته «هومن بنائی» و با مقدمه ای از «دکترعطاا...کوپال»

در معرفی این نمایشنامه آمده است:
این نمایشنامه ساعات پایانی زندگی صادق هدایت را روایت می کند. روزهای پایانی عمر صادق هدایت در اتاق کوچک یک مسافر خانه واقع در پاریس سپری می شود. روایت روح شکننده ای که صدای سوت آزارش می دهد. جغدی که روزگاری او را به اوج برده آزاد می کند با تمام تکه فکرهایی که از غرب بر جامه اندیشه اش وصله پینه شده هنوز خود را یک ایرانی می داند. نویسنده ای که بارها به مخلوقاتش درس انتحار داده اکنون و در این فضا به دنبال راهی برای پایان داستان خود می گردد.
روایت عشق نویسنده ایست که چشم پوشید از احساسش و معشوقش را حتی در سطرهای داستان ها نیز به آغوش قهرمانش نسپرد. روایت آزرده مَردی ست که شانه هایش زیر بار حرافان بی عمل خم شده و طریق آزاد زیستن را خوب می شناسد. «مسافراتاق شماره 37» مستخدمی دارد که بیش از اینکه جوهر داستانش خشک شود می سوزد. زنی که برای ملاقات می آید.«مسافراتاق شماره 37 » او را دوست دارد. اما بیش از آنکه حضورش خاطره شود تمنایش در سطل زباله زیر میز تحریر مچاله می شود. سایه های زندگیش زیر نور آتش کاغذها جواب سوالاتی است که از او داریم.نمی دانیم چرا، هر چه هست می دانیم او را با همین تاریک روشنای محزونش دوست داریم و...