درود و خسته نباشید به گروه نمایش کرکس

دکور و لباس و نورپردازی در وهله ی اول چشم های تماشاگر را تحریک و ترغیب می‌کند به دیدن اثر. اما نمایش که شروع میشود تا زمانی که تمام میشود هیچ معنایی در فرم و محتوا خلق نمیشود. هیچ انسجام معنایی و هیچ زیبایی خلق نمیشود. چراکه بازیگران روی صحنه فقط یک سری حرکات و ژست را انجام میدادند. که به خودی خود فرم منسجم و معنایی نداشتن. بازیگران با هیچ دنیای تخیلی ارتباط نمیگرفتن. و هیچ احساسی به مخاطب انتقال نمیدادن. این آشفتگی با بیان بازیگران گسترش یافت. دیالوگ ها از گلو و به شکل کاملا نادرستی ساخته میشد. کلمات به خودی خود میتونستن فضا ساز باشند که بیان ناقص و غلط بازیگران همین امکان رو هم نابود کرد.

هماهنگی بین بازیگر ها، خلق فضا توسط ژست ها و بدن بازیگر ها، بیان شیوا و معناساز بازیگر ها، و انسجام و یکپارچگی بین کل عناصر، در این نمایش و کارگردانی این نمایش ... دیدن ادامه ›› وجود نداشت.

زندگی به خودی خود بی نظم و آشفته هست. و هنر یه راه گریز از این آشفتگی است. اما هنری که خودش آشفته و شللخته باشد، همان بهتر که جایش در مدینه فاضله نباشد.
با احترام ?