بعد از تقریباً دوسال سیاه و به دور از سالن های نمایش، دیشب برای اولین بار همراه شش نفر دیگه اومدیم کار رو دیدیم . خیلی عالی بود و لذت بردیم همگی . بازی زیبای نورا جان و آقای عمرانی عزیز هر بلایی سرمون آمده بود در راه رسیدن رو از یادمون برد . تنها انتقادی که به کار دارم این بود که نمایش بیخودی طولانی شده بود ، در قسمت دوم و نیم ساعت پایانی مردمی که دیگه بی قرار و خسته شده بودند و مدام سرجاشون تکون می خوردن به چشمم اومد بیرون سالن هم همه ضمن اینکه بصورت کلی از دیدن نمایش لذت برده بودند ، از اینکه خسته کننده و طولانی شده بود شکایت داشتند.
یه مورد هم درمورد تاخیر و دیر رسیدن بگم .
واااقعاً تو همه ی این سالها ، پیش نیامده بود که دیر برسم ولی دیشب ما هفت نفر هرکدوم از یه گوشه ی شهر آمده بودیم و همه دیر رسیدیم . نیمه ی اول نمایش رو در بالکن دیدیم و بعد از انتراک ، همکف و سرجای اصلیمون نشستیم . این برخورد تند خانم آدینه رو ندیدم ولی همه درموردش صحبت میکردند.
من هم موافقم که وقتی جایی دیر میرسم اصلا ورود نکنم هر چند که جای مهمی هم نباشه دیگه سالن نمایش که خیلی اهمیت ویژه ای داره ولی نظرم اینه که وقتی تو یه اجرا تقریباً نصف سالن دیر میرسن و یه حالت استثنا داره کمی همدلی از طرف مسئولین سالن وجودد داشته باشه که بنظرم داشت و اجازه دادن ما بالکن بنشینیم که مزاحم اجرا و تمرکز بازیگران هم نباشیم. اما با همه ی عشقی که به خانم آدینه دارم دلیل پرخاش و بدرفتاری ایشون رو با میهمانانشون نمیدونم . متاسفانه در انتهای کار و تشویق عوامل نمایش هم حضور نداشتند .