اصلا همچین تصوری از این نمایش نداشتم
اما باید بگم غافلگیر شدم منو غرق کرد تو ابتذال ملال آوری که همیشه چه بخوایم وچه نخوایم درگیریم باهاش.
تکرار واژه ی همیشه تکرار دیالوگ ها تکرار و تکرار در عین سادگی پر از حرف و معنا بود که خیلی جای فکر داره
از وسطای نمایش حس کلافه کندده ی تکراری بودن بهم دست داد اما منو به خودم آورد بهم آگاهی داد و باعث شدم به خودم نزدیک تر بشم
دوستش داشتم .
خسته نباشید میگم به عوامل شتر مرغ