دریازدگی امیرسپهر تقیلو اجرایی از نمایشنامه عباس جمالی است که در عین حال که تا حد زیادی به متن اصلی وابستگی دارد، اما خود را از متن جدا کرده و تبدیل به احرایی مستقل از اجراهایی شده که پیش از این از همین متن به روی صحنه رفته اند. اینکه متن کوتاه شده و در نقاطی هم با تغییر مواجه شده نشان از تسلط کارگردان بر روی متن را میدهد.
صادقانه به نظرم امیرسپهر تقیلو، به عنوان کارگردان این اثر به خوبی عمل کرده و به سلیقه و فرم شخصی خود، متن را به اجرا رسانده. بازیگران تقریبا همه به بهترین نحو ممکن وظیفه خود را به انجام میرساندند و تا حد زیادی قابل قبول بودند. اما خوب، گاهی اوقات توسط یکی از بازیگران کار، تا حدی این یکدستی بازیگران از بین میرفت. طراحی صدا با اینکه درست بود، اما شاید نیاز بود با توجه به فیزیک نه چندان خوب سالن، بازنگری شده و کمی از حجم صدا کاسته شود. طراحی صحنه نیز کارآمد و موجز بود. شاید بهتر بود کمی از نظم بیشتری برخوردار باشد. در کل، بنظرم کار، کار شریفی است و باید آن را دید. در زمانه ای که کمتر کسی شهامت اجرا بردن را ندارد. اینگونه اجرای یکدست و به دور از اضافه کاری، کار هرکسی نیست.