انچه برایم قابل ذکر آمد:
بازی هایی با موفقیت نسبی در باورپذیری.
بیان جذاب مونولوگ های بلند و تقریبا یکسره.
گیرایی جنس صدای بازیگر مرد در به نمایش درآوردن هرچه بهتر استیصال او.
کنترل صدا و بیان قوی بازیگر زن در همه لحظات بویژه در موقعیت های بغض آلود.
کمک شایان جلوه های سمعی و بصری در فضا سازی اثر.
حذف ... دیدن ادامه ›› اثربخش عامدانه نور همراه با سادگی صحنه، در ایجاد تمرکز تماشاگر، روی گفتار بازیگران.
فلش بک های متناوب با بگارگیری هنرمندانه کلمات کلیدی کاشته شده در ذهن تماشاگر.