تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
تماشاخانه ملک
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
خانه نمایش دا
تالار مولوی
تالار حافظ
تماشاخانه سنگلج
تالار هنر
تماشاخانه هیلاج
خانه هنر دیوار
مجموعه تئاتر لبخند
بلک باکس ایران مالSB > com/org | (HTTPS) localhost : 04:31:38
اثر این قدر دوست داشتنی بود که من رو به وجد آورد تا یه تحلیل محتوایی نسبتا مفصل بنویسم. چیزی که در ادامه می خونید داستان نمایش رو براتون افشا ... دیدن ادامه ››
می کنه پس اگر نمایش اجرای مجدد داشت که امیدوارم داشته باشه قبل از دیدن نمایش مابقی این نوشته رو نخونید
هر چند که روی تک تک لحظات نمایش می تونم حرف بزنم ولی سعی می کنم زیاده گویی نکم.
کل ایده نمایش برای من چرخه (دایره) معیوب سادومازوخیسم بود که اسم نمایش هم از همین جا میومد.
جامعه سادیستیکی که در ادوار مختلف و با نمود های مختلف (کیکاووس، روستاییان بی آب، بازرس پادگان، مربی تیم فوتبال) برای حل مشکلاتش به دنبال فرد مازوخیستی (سیاوش) می گرده.
ابتدا هیچکس حاضر نیست این قربانی مازوخیسی برای بازی نقش سیاوش باشه ولی جامعه، فرمانده پادگان و حتی هم قطار ها و هم وضعیت ها با دست گذاشتن بر روی نقاط ضعف افراد(برای یکی ترس از آب، دیگری دست زدن به بدن در زمان حرف زدن، دیگری حبس در فضای تنگ و...) اون ها رو برای قربانی بودن آماده می کنن و بعد از مدتی، سیاوش مازوخیست شده نه تنها از قربانی بودن ناراحت نیست که از اون لذت هم می بره.
فراموش نکنیم که تک تک افراد نمایش جزئی از این چرخه بودن و هم زمان یک سر این چرخه.
بیاد بیارین سودابه رو که فقط به خواست کیکاوس همسر اون شده و بعد خودش در جایگاه فرد سادیستیک سیاوش رو قربانی می کنه.
به لحاظ مبانی سواد بصری سه شکل پایه وجود داره. مثلث متساوی الاضلاع، مربع و دایره
در این نمایش هر کدوم از این اشکال نماینده بخشی از حقیقتی ه که چرخه سادومازوخیسم ایجاد می کنه و اون رو تکرار می کنه.
مثلث که تهاجمی ترین شکل هست نماینده روان رنجور جامعه است که بستر نمایش بود و روی زمین ترسیم شده بود. یادمون باشه که در ابتدای نمایش شخصیت های مختلف سعی می کردن اون رو از زمین پاک کنن ولی بعد از یه مدتی دیگه باهاش کار نداشتن.
البته که مثلث می تونه سه رای مثلث کارپمن (قربانی، جلاد، رابین هود) هم باشه. و میشه این نمایش رو در قالب این سه عنصر هم تحلیل کرد.
مربع (و در اینجا مستطیل) روابط انسانی بود که در قالب زمین فوتبال نمود پیدا کرده بود و از اونجایی که روابط نمود عینی ندارن فقط در گفتارها و رفتارها دیده میشد.
و دایره که همواره نماد و بروز زمان و تکرار بی پایان هست. نمایش با دیدن پاهای جنازه سیاوشی که از زیر تخت (بستر وقایع اجتماعی) بیرون زده شروع میشه و با همین اتفاق تمام میشه.
شاهنامه خوانی که به زبان فوتبال ترجمه و بیان میشد نشان از یکسان بودن محتوای سادیستی در گذشته و حال داشت و تنها تفاوت در نحوه بیان از ابیات شاهنامه به گزارش فوتبالی بود.
پاهایی که از پشت تخت دیده میشد تاثیر پنهان افعال افراد مختلف بر زندگی تک تک شخصیت ها بود.
و چه بد اقبال قربانی که یه وقتایی جامعه حتی پیش از ایفای نقشش به مراد دلش می رسه (باران می باره) و قربانی رو به حال خودش رها می کنه. وضعیتی که صادق چوبک به بهترین شکل در کتاب انتری که لوطی اش مرده بود تصویر می کنه.
چرخه معیوب سادومازوخیسم نمایش این قدر قوی بود که امشب از نمایش فراتر رفت و به واقعیت سرایت کرد. عده ای جوجه دانشجوی تئاتر که به عنوان تماشاچی اومده بودن، همانند سربازرس پادگان نمایش برای این که به رخ بکشن که چقدر می فهمن(که دقیقا به همون اندازه سربازرس می فهمیدن) وسط نمایشی تراژیک، چنان در نقش سادیستیک خودشون فرو رفته بودن و بی دلیل و تصنعی و به زور می خندیدن که نشون بدن تراژی لزومی نداره گریه آور باشه و می تونه خنده هم داشته باشه که تماشاچی ها از آزار رفتارشون به صدا دراومده بودن.
چه بد که من نمایش های پنج ستاره رو شب پایانی می بینم. نمایشی بود که باید چند بار میدیدم. کاش دوباره اجرا داشته باشن
هر چند که روی تک تک لحظات نمایش می تونم حرف بزنم ولی سعی می کنم زیاده گویی نکم.
کل ایده نمایش برای من چرخه (دایره) معیوب سادومازوخیسم بود که اسم نمایش هم از همین جا میومد.
جامعه سادیستیکی که در ادوار مختلف و با نمود های مختلف (کیکاووس، روستاییان بی آب، بازرس پادگان، مربی تیم فوتبال) برای حل مشکلاتش به دنبال فرد مازوخیستی (سیاوش) می گرده.
ابتدا هیچکس حاضر نیست این قربانی مازوخیسی برای بازی نقش سیاوش باشه ولی جامعه، فرمانده پادگان و حتی هم قطار ها و هم وضعیت ها با دست گذاشتن بر روی نقاط ضعف افراد(برای یکی ترس از آب، دیگری دست زدن به بدن در زمان حرف زدن، دیگری حبس در فضای تنگ و...) اون ها رو برای قربانی بودن آماده می کنن و بعد از مدتی، سیاوش مازوخیست شده نه تنها از قربانی بودن ناراحت نیست که از اون لذت هم می بره.
فراموش نکنیم که تک تک افراد نمایش جزئی از این چرخه بودن و هم زمان یک سر این چرخه.
بیاد بیارین سودابه رو که فقط به خواست کیکاوس همسر اون شده و بعد خودش در جایگاه فرد سادیستیک سیاوش رو قربانی می کنه.
به لحاظ مبانی سواد بصری سه شکل پایه وجود داره. مثلث متساوی الاضلاع، مربع و دایره
در این نمایش هر کدوم از این اشکال نماینده بخشی از حقیقتی ه که چرخه سادومازوخیسم ایجاد می کنه و اون رو تکرار می کنه.
مثلث که تهاجمی ترین شکل هست نماینده روان رنجور جامعه است که بستر نمایش بود و روی زمین ترسیم شده بود. یادمون باشه که در ابتدای نمایش شخصیت های مختلف سعی می کردن اون رو از زمین پاک کنن ولی بعد از یه مدتی دیگه باهاش کار نداشتن.
البته که مثلث می تونه سه رای مثلث کارپمن (قربانی، جلاد، رابین هود) هم باشه. و میشه این نمایش رو در قالب این سه عنصر هم تحلیل کرد.
مربع (و در اینجا مستطیل) روابط انسانی بود که در قالب زمین فوتبال نمود پیدا کرده بود و از اونجایی که روابط نمود عینی ندارن فقط در گفتارها و رفتارها دیده میشد.
و دایره که همواره نماد و بروز زمان و تکرار بی پایان هست. نمایش با دیدن پاهای جنازه سیاوشی که از زیر تخت (بستر وقایع اجتماعی) بیرون زده شروع میشه و با همین اتفاق تمام میشه.
شاهنامه خوانی که به زبان فوتبال ترجمه و بیان میشد نشان از یکسان بودن محتوای سادیستی در گذشته و حال داشت و تنها تفاوت در نحوه بیان از ابیات شاهنامه به گزارش فوتبالی بود.
پاهایی که از پشت تخت دیده میشد تاثیر پنهان افعال افراد مختلف بر زندگی تک تک شخصیت ها بود.
و چه بد اقبال قربانی که یه وقتایی جامعه حتی پیش از ایفای نقشش به مراد دلش می رسه (باران می باره) و قربانی رو به حال خودش رها می کنه. وضعیتی که صادق چوبک به بهترین شکل در کتاب انتری که لوطی اش مرده بود تصویر می کنه.
چرخه معیوب سادومازوخیسم نمایش این قدر قوی بود که امشب از نمایش فراتر رفت و به واقعیت سرایت کرد. عده ای جوجه دانشجوی تئاتر که به عنوان تماشاچی اومده بودن، همانند سربازرس پادگان نمایش برای این که به رخ بکشن که چقدر می فهمن(که دقیقا به همون اندازه سربازرس می فهمیدن) وسط نمایشی تراژیک، چنان در نقش سادیستیک خودشون فرو رفته بودن و بی دلیل و تصنعی و به زور می خندیدن که نشون بدن تراژی لزومی نداره گریه آور باشه و می تونه خنده هم داشته باشه که تماشاچی ها از آزار رفتارشون به صدا دراومده بودن.
چه بد که من نمایش های پنج ستاره رو شب پایانی می بینم. نمایشی بود که باید چند بار میدیدم. کاش دوباره اجرا داشته باشن
خریدار سپهر (sepehr_r)
تیوال این کاربر
پروفایل
دنبال
از ۱۲ مهر ۱۳۹۳
???
۲۰ فروردین ۱۴۰۱
دوست‌دارم
( ۳ )
پاسخ
فرصت نشد بنویسم که چقدر نوشته‌تون خوب و دقیقه و چقدر به من در فهم بیشتر نمایش کمک کرد.
به‌این صورت، نمادهای مثلث و دایره و مستطیل همگی معنا پیدا کردن (شاید تخت که به‌شکل مستطیلی در وسط مثلث بود هم، در کنار زمین فوتبال رسم نشده، نمادی از همون روابط انسانی باشه).
اولین قسمت پاک‌شد‌ه‌ی خطوط مثلث، با خودکشی یک سرباز و افتادنش روی یک ضلع شروع شد، و بعد نفر بعدی درست از همون‌جا پاک کردن رو ادامه داد، که البته اونم رهاش کرد.
حتی اینکه چرا نقش قربانی‌ها و در ادامه رفتارشون عوض میشد (که من همین‌قدرشو متوجه شده بودم) هم الان قابل درکه.
ممنون از شما.
به‌این صورت، نمادهای مثلث و دایره و مستطیل همگی معنا پیدا کردن (شاید تخت که به‌شکل مستطیلی در وسط مثلث بود هم، در کنار زمین فوتبال رسم نشده، نمادی از همون روابط انسانی باشه).
اولین قسمت پاک‌شد‌ه‌ی خطوط مثلث، با خودکشی یک سرباز و افتادنش روی یک ضلع شروع شد، و بعد نفر بعدی درست از همون‌جا پاک کردن رو ادامه داد، که البته اونم رهاش کرد.
حتی اینکه چرا نقش قربانی‌ها و در ادامه رفتارشون عوض میشد (که من همین‌قدرشو متوجه شده بودم) هم الان قابل درکه.
ممنون از شما.
لطف دارین.
خوشحالم که نوشته ام مفید بوده.
و ممنونم از نکات تکمیلی که شما گفتین
خوشحالم که نوشته ام مفید بوده.
و ممنونم از نکات تکمیلی که شما گفتین
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۱,۵۳۵,۰۰۰ نفر
+۲۸,۳۵۰ برنامه
+۸,۸۵۵,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۴۷,۲۷۷ برگه
۹,۷۶۸ آلبوم
۵,۶۱۶ پادکست
